هرگاه از سری Dead or Alive سخنی به زبان میآید، بهجای اشاره و توجه به
مبارزات سریع و روان و ویژگیهای خاص بازی، تمرکز و توجه اولیه و اصلی
بهسوی مسائل فن سرویس و جانبی منحرف میشود که از قضا در این مجموعه
عناوین، به آنها تأکید بیشازحد و بسیار اغراقآمیزی شده است. البته بخش
زیادی از این دیدگاهها دلیلی دارند و درواقع ناشی از نگاه مبتذل و سخیف
جنسیت زده و ابزاری به زن هستند که سعی میکنم و ترجیح میدهم در این
بررسی، آن را بیشتر از این باز نکنم! بههرحال، با همهی این بحثها، بعد
از سالها پس از عرضه نسخه قبلی و آمدن انواع دیالسیهای مختلف، بالاخره
Dead or Alive 6 منتشر شده است. نسخهای که بیش از همه میتواند برای
طرفداران قدیمی این مجموعه که مدتها در انتظار قسمت جدیدبازی بودهاند،
اهمیت داشته باشد تا بار دیگر به دنیای این اثر مبارزهای بازگردند. در
ادامه با بازیسنتر و نقد و بررسی Dead or Alive 6 همراه باشید تا ببینیم Team Ninja و Koei Tecmo
در آخرین تلاش خود برای این سری تا چه اندازه موفق ظاهر شدهاند و آیا
توانستهاند اثری جدی و مهمتر از نسخههای قبلی خلق کنند یا خیر.

- زمین مبارزه بار دیگر و برای ششمین دورهی مسابقات هیجانانگیز Dead or Alive مهیای نبرد مبارزان شده است. «هلنا داگلاس»
برای احیای خواستهی پدرش تصمیم گرفته تا دوباره این مسابقات را برپا کند
و مبارزان مختلف را برای آن گرد هم آورد. اما همچون نسخههای قبلی، مسابقه
صرفاً بهانه و دلیلی فرعی برای داستان اصلی بازی است. در این نسخه هم چیزی
تغییر نکرده و همچنان همین قضیه دیده میشود. داستان ابتدا با قصهی «مری
رُز» و «هونوکا» آغاز میگردد اما در ادامه شخصیتهای اصلی سری مثل
«کاسومی»، «هایاته» و «آیانه» وارد داستان اصلی اثر میشوند. در بخش
داستانی، ماجرا بهصورت شاخهای روایت میشود و ما در چپترهای متفاوت
داستان شخصیتهای مختلف را دنبال میکنیم. درواقع، ابتدای هر اپیزود
داستانی، یک میانپرده مرتبط میبینیم، بعد مبارزه و دوباره میانپرده
پایانی و این قضیه بهصورت روتین در اکثر اپیزودها تکرار میشود. نکتهای
که در مورد برخی از قسمتها اذیت کننده میشود، این قضیه است که برخی از
ماجراها و حوادث شخصیتهای مختلف ربط خاصی به ماجرای اصلی و کوتاه بازی
پیدا نمیکنند و انگار تافتهی جدا بافتهای هستند که وجودشان هیچ فایدهای
ندارد.
- بخش داستانی این اثر بسیار کوتاه است که
البته برای Dead or Alive چیز عجیبی نیست. طبیعتاً هیچکس انتظار زیادی هم
از داستان Dead or Alive 6 ندارد، اما جالب اینجاست چیزی که داستان بازی را
قابلتحمل و آن را به یک تفریح کوتاه و شاید جذاب تبدیل میکند، پیچیدگی
یا عمق آن نیست؛ بلکه حماقت شیرین درون آن است. درواقع، خود سازندگان هم
دانستهاند که نمیخواهند و نمیتوانند داستان را چندان جدی بگیرند و به
همین خاطر به نظر میرسد که آن را بهعنوان یک شوخی در نظر گرفتهاند. حال
اگر شما داستان قوی و پرباری بخواهید قطعاً DOA6
آن چیزی نیست که باید دنبالش بگردید و توصیه میکنم از آن دوری کنید، اما
اگر فقط بخواهید 2 ساعتی در دنیای این عنوان صرفاً مبارزههای جذابی را
تجربه کنید، این بخش با سادگی عجیبش حتی شاید بتواند سرگرمتان کند. بهصورت
کلی، بخش داستانی بهگونهای است که نه حرف خاصی برای گفتن دارد و نه اذیت
کننده است و احتمالاً میتواند با مبارزات و سناریوهای از پیش
تعیینشدهاش مدت کوتاهی جذبتان کند.
- مهمترین
وظیفهی یک عنوان مبارزهای ارائهی یک تجربهی هیجانانگیز و منحصربهفرد
با طراحی درست یک گیمپلی سرگرمکننده و چالشبرانگیز است. اساس و ساختار
گیمپلی DoA 6 بیشتر از همه، به نسخههای قبلی خود بهخصوص شمارهی پنجم
سری تکیه کرده است. گیمپلی نسخه به روال گذشته، بهگونهای طراحی شده تا
افرادی که با این مجموعه آشنایی نداشتهاند یا بهصورت کلی عناوین
مبارزهای را زیاد تجربه نکردهاند، بتوانند بهراحتی با تکنیکها و
مهارتهای شخصیتهای مختلف کار کنند و سرگرم این گیمپلی جذاب و پویا شوند.
از آنطرف حرفهایترها هم میتوانند با تکیه بر مهارتهای خودشان با
اجرای کمبوهای مختلف و ترکیب آنها، لذتی فراتر ببرند. تعادل ایجادشده در
میان این دو طیف مخاطب و راضی کردن هر دوی آنها، ارزش گیمپلی و
سرگرمکنندگی بازی را دوچندان میکند. سیستمهای جدیدی از جمله حرکت ویژه Fatal Rush که
در صورت پر بودن نوار مخصوص این قابلیت، با دکمهی R1 اجرا میشود، به این
قسمت اضافه شدهاند. حرکت Fatal Rush در اجرا شباهت زیادی به ایکس-ریهای
نسخههای اخیر سری «مورتال کامبت»
دارد؛ البته با این حرکت طبیعتاً خبری از خرد شدن استخوانها و شکستن
اعضای مختلف بدن نخواهد بود و فقط اندکی خون و پاره شدن بخشی از لباس
حریفتان را مشاهده کنید! با زدن کلیدهای عقب و R1 میتوانید برای Break
کردن حرکات حریفتان و سپس پاسخدادن به آنها استفاده کنید. این دو قابلیت
برای هر دو طیف بازیکنان، میتواند بسیار کاربردی باشد. تغییرات ریز
اینچنینی در بازی وجود دارد اما نکته ناامیدکننده در مورد این نسخه این
است که بهصورت واقعی تفاوتها و تغییرات عمدهای را در هستهی آن شاهد
نبودهایم و درواقع اصلاً حس یک نسخه شمارهدار جدید با تحولات زیادش را
به شما نمیدهد. انتظار نداشتیم که کاملاً با یک اثر دیگر روبهرو شویم اما
منطقی بود که بعد از این سالها، عنوانی ساخته شود که بتوانیم راحتتر
تمایزش را با نسخهی قبلی معین کنیم.